Bugün
Dr. Hooman Keshavarzi’nin bir okuma grubuna katıldım. Okuma grubunda üzerinde durduğumuz bölüm, ticaret yapanları ve zanaatçıları birbirinden ayrı tutuyordu.
Hooman Hoca zanaatla uğraşanlardan bahsederken, terapistleri de örnek olarak verdi. Psikoterapi eğitimleri almaktan, kendine yatırım yapmaktan, sonra bu eğitimleri kullanmaktan bahsederken; bunları bir zanaatla uğraşmaya benzetti.
Terapistliğin zor geldiği zamanlarda, bir kaçış olarak başka işler yapmayı düşünürdüm hep. Aklıma gelen işler de genellikle ticaretle alakalıydı ve ticaret yapmanın beni mutlu edeceğine inanırdım.
Halbuki terapistlik mesleği defter, araba, limon satmaktan daha başka bir şeydi ve ben bu yola bir şeyler satmaya değil; gelişme ve insanlara yardım etme niyetiyle çıkmıştım. Terapistlik sadece bir ticaret değil, daha çok bir zanaattı. Ve ben bu zanaatı, öğrendiğim yetenekleri duruma göre değiştirebilecek olmaktan, aktif ve esnek kalabiliyor olmaktan, sürekli kendimi geliştiriyor olmaktan zevk alabileceğimi bildiğim için seçmiştim.
Bu okuma grubuna neyle karşılaşacağımı bilmeden gittim. Muhtemel ki Hooman Hoca da bana mesleğimle alakalı niyetlerimi hatırlatacağını ummadan kitabı tahlil ediyordu. Duyduklarım sürpriz bir şekilde bana terapistlik yolundaki niyetlerimi hatırlattı ve mesleğimle bağlantılar kurmama destek sağladı.
Kime niyet, emeğime kısmet diyelim.
Kendimin ve tüm terapist arkadaşlarımın, işi ve önem verdiği şeyler arasında bağlantı kurmaya ihtiyaç duyan tüm insanların 1 Mayıs Emek ve İşçi Bayramı’nı bir kere daha kutluyorum. Emeğimizin değerini bilmemiz dileğiyle. ✨
Comments