Senden Nuri Bilge Ceylan Olur Mu?

Yakın zamanda Nuri Bilge Ceylan’ın Ahlat Ağacı filminin kamera arkası görüntülerini izledim.

Orada Nuri Bilge, Doğu Demirkol’a oynaması gereken sahneyi sadece sözcüklerle değil, davranışlarıyla da anlatıyordu. Annesiyle konuşan bir gencin ceviz yediği basit gibi görünen bir sahne… Ama o sahnenin içinde karakterin bıkmışlığı, aldırmazlığı vardı. Ve Nuri Bilge, bunu yalnızca sözle değil; bakışıyla, oturuşuyla, tüm haliyle aktarmaya çalışıyordu.

O an şunu düşündüm: Belli ki NBC bu karakteri “adı gibi iyi tanıyor.” Çünkü o karakter, onun içinden çıkmış. Duygularının, deneyimlerinin, gözlemlerinin içinden süzülüp senaryoya dökülmüş biri. Onu tanıyor, anlıyor, anlatıyor, yaşıyor ve yaşatmaya çalışıyor. Yönetebiliyor.

Peki ya senin içinden çıkanlar?

Senin de içinden birçok karakter çıkıyor: Ailenin yanında birisin, iş yerinde başka biri… Öfkelendiğinde ayrı, üzüldüğünde ayrı, sevdiğinde bambaşka biri oluyorsun. Bazen bu karakterlerden biri sahneye çıktığında, kamerayı unutuyorsun. Senaryoyu da… Hatta kendini bile.Sanki filmden çıkıyor, hem oyunculuğu hem yönetmenliği bırakıyorsun.Ve o anlarda kayboluyorsun.Bu, ilişkilerine, işine, kendine yansıyor.

Sahi, o anlarda ne oluyor?

Belki de karakterlerini tanımaya, yönetme becerilerini geliştirmeye ihtiyacın vardır?İçindeki oyuncuların korkularını, ihtiyaçlarını, nasıl doğduklarını, neye özlem duyduklarını bilseydin…Zorlandıklarında onları yargılamadan, şefkatle anlayabilseydin…Nerede durmaları, nerede devam etmeleri gerektiğini bilmek daha kolay olur muydu?

Senden Nuri Bilge Ceylan olur.Kendini tanıdıkça, kendine yaklaştıkça…Hayatının yönetmeni olmaya da yaklaşabilirsin. Yaklaşıyorsun da.

Ama hatırlatmakta fayda var, senaryo belli değil. Onun garantisini kimse veremez. Her adımda değişiyor. O an içinde yazılıyor. Ama sen kendini tanıyorsan, o an geldiğinde nasıl oynayacağını bir nebze de olsa yönetebilirsin.

Senden Nuri Bilge Ceylan olur.

Filmin yapımcısı müsaade ettiği sürece.